zdążać — ndk I, zdążaćam, zdążaćasz, zdążaćają, zdążaćaj, zdążaćał 1. forma ndk czas. zdążyć (p.) 2. książk. «posuwać się, iść, jechać w jakimś kierunku; podążać, pośpieszać» Zdążać forsownym marszem. Szybko zdążał do domu. Zdążaliśmy w stronę rzeki … Słownik języka polskiego
zdążyć — dk VIb, zdążyćżę, zdążyćżysz, zdąż, zdążyćżył zdążać ndk I, zdążyćam, zdążyćasz, zdążyćają, zdążyćaj, zdążyćał 1. «nie pozostać w tyle, dotrzymać kroku; nadążyć za kimś, za czymś» Szedł tak szybko, że ledwie mogła zdążyć. 2. częściej dk «zdołać… … Słownik języka polskiego
kierunek — m III, D. kieruneknku, N. kieruneknkiem; lm M. kieruneknki 1. «strona, ku której zwraca się jakiś ruch lub zwrócony jest jakiś przedmiot; droga, linia prowadząca do jakiegoś miejsca, celu» Kierunek niewiadomy, południowy, poziomy, przeciwny.… … Słownik języka polskiego
śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… … Słownik języka polskiego
kierunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. kieruneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strona, w którą zmierza ruch lub zwrócony jest jakiś przedmiot; też: droga, linia prowadząca do celu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierunek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śpieszyć — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}spieszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, śpieszyćszę, śpieszyćszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} iść, jechać, udawać się, podążać, zdążać w jakieś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrabiać się — I – wyrobić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiągać stadium doskonałości, dojrzałości; rozwijać się, kształtować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrobiło się w kimś poczucie odpowiedzialności. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
